Pomoc społeczna

ZASADY UDZIELENIA ŚWIADCZEŃ Z POMOCY SPOŁECZNEJ


Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje osobom posiadającym obywatelstwo polskie, zamieszkującym i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemcom, zamieszkującym i przebywającym na tym terytorium, posiadającym zezwolenie na pobyt stały lub statut uchodźcy, nadany w Rzeczypospolitej Polskiej oraz obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt.

Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom, na zasadach określonych w ustawie, w szczególności z powodu:

  1. ubóstwa
  2. sieroctwa
  3. bezdomności
  4. bezrobocia
  5. niepełnosprawności
  6. długotrwałej lub cięzkiej choroby
  7. przemocy w rodzinie
  8. potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności
  9. bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych
  10. braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze
  11. trudności w integracji osób, które otrzymały statut uchodźcy
  12. trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego
  13. alkoholizmu i narkomanii
  14. zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej
  15. klęski żywiołowej lub ekologicznej

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

  • osobom i rodzinom w przypadku wystąpienia jednej  z powyższych okoliczności, a których dochód na osobę w rodzinie na rodzinie nie przekracza kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej
  1. osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 701, zwanej “kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”
  2. osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 528 zł, zwanej “kryterium dochodowym na osobę w rodzinie”
  3. rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, zwanej “kryterium dochodowym rodziny”

 

Do dochodów nie wlicza się:

  • alimentów świadczonych przez osoby w rodzinie na rzecz innych osób
  • jednorazowych świadczeń socjalnych
  • świadczeń w naturze
  • świadczenia pieniężnego w postaci składki na ubezpieczenie społeczne, opłacanej przez ośrodki pomocy społecznej
  • zasiłku celowego
  • dochodu z powierzchni użytków rolnych poniżej 1ha przeliczeniowego
  • świadczenia wychowawczego (500+)
  • pomocy materialnej , mającej charakter socjalny przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty
  • Świadczenia przysługujące osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie – użytecznych.

W razie wystąpienia rażących dysproporcji między wysokością dochodu a rzeczywistą sytuacją majątkową stwierdzoną przez pracownika socjalnego, kierownik ośrodka pomocy społecznej może odmówić przyznania świadczeń z pomocy społecznej.

OBOWIĄZKI OSÓB I RODZIN UBIEGAJĄCYCH SIĘ O POMOC SPOŁECZNĄ

Osoby lub rodziny, korzystające z pomocy społecznej, zobowiązane są do współpracy z pracownikiem socjalnym w rozwiązaniu swojej trudnej sytuacji życiowej. Nieuzasadniona odmowa podjęcia pracy przez osobę bezrobotną, marnotrawstwo przyznanych świadczeń, ich celowe niszczenie, bądź też marnotrawstwo własnych zasobów materialnych, a także ich nieracjonalne wykorzystywanie mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczeń z pomocy społecznej. Również nie wywiązanie się się z uzgodnień zawartych w kontrakcie może spowodować ograniczenie lub odmowę przyznania świadczenia.

Osoby i rodziny, korzystające ze świadczeń pomocy społecznej, są zobowiązane poinformować o każdej zmianie w ich sytuacji osobistej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń. Świadome wprowadzenie  w błąd pracownika socjalnego może spowodować zmianę decyzji na niekorzyść strony oraz naliczenie nienależnie pobranych świadczeń. Świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi, niezależnie od dochodu rodziny.

TRYB UDZIELANIA POMOCY SPOŁECZNEJ

Tryb przyznania świadczenia z pomocy społecznej składa się z następujących etapów:

  1. Zgłoszenie wniosku o udzielenie pomocy : osobiste, pisemne lub telefoniczne zgłoszenie osoby ubiegającej się o pomoc do pracownika socjalnego (zgłoszenie może nastąpić z urzędu lub może go dokonać przedstawiciel ustawowy lub inna osoba za zgodą ubiegającego się o pomoc)
  2. Sporządzenie wywiadu środowiskowego : rozeznanie przez pracownika socjalnego sytuacji osobistej i rodzinnej osoby ubiegającej się o pomoc społeczną, tj. przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania klienta
  3. Sporządzenie decyzji i wydanie jej osobie ubiegającej się o pomoc społeczną
  4. Realizacja przyznanych świadczeń

 

 

Złożenie wniosku

  • Postępowanie w sprawie świadczeń z pomocy społecznej wszczynane jest na wniosek osoby zainteresowanej, bądź innej  osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego

 

 

Wywiad środowiskowy

  • Podstawą udzielenia pomocy jest wywiad środowiskowy sporządzony w miejscu zamieszkania osoby ubiegającej się o pomoc, a w sprawach nie cierpiących zwłoki, w miejscu pobytu osoby ubiegającej się.
  • Brak zgody na przeprowadzenie wywiadu jest równoznaczny z rezygnacją z pomocy społecznej.
  • Celem wywiadu środowiskowego jest rozeznanie sytuacji bytowej, zdrowotnej i mieszkaniowej osoby (rodziny) ubiegającej się o pomoc.
  • Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są zobowiązane do współudziału w rozwiązaniu ich trudnej sytuacji życiowej.
  • Pracownik socjalny przeprowadza wywiad środowiskowy w ciągu 14 dni od daty wszczęcia postępowania, a w sprawach pilnych w terminie 2 dni.
  • Strona występująca o pomoc powinna zgromadzić dokumenty stanowiące podstawę ustalenia jej danych personalnych, stanu zdrowia, sytuacji rodzinnej i materialnej.
  • W trakcie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, w porozumieniu z klientem ustalany jest plan pomocy. Ustalenia zostają zawarte w kontrakcie socjalnym.
  • Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy mogą zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej.

Kontrakt socjalny

  • To pisemna umowa zawarta z osobą ubiegającą się o pomoc, okreslająca uprawnienia i zobowiązania stron umowy (osoby zwracającej się o pomoc, pracownika socjalnego oraz kierownika ośrodka).
  • Zawarcie kontraktu socjalnego ma na celu określenie sposobu współdziałania w rozwiązywaniu problemów osoby lub rodziny, która znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, z uwzględnieniem możliwości wykorzystania zasobów środowiska lokalnego.
  • Kontrakt zawiera opis sytuacji życiowej osoby lub rodziny oraz opis działań koniecznych do podjęcia przez nią, a także formę, zakres i czas udzielanej przez ośrodek pomocy.
  • W kontrakcie odnotowuje się również wszystkie uwagi, dotyczące realizacji kontraktu.
  • Okres, na jaki zawierany jest kontrakt socjalny dostosowywany jest z jednej strony do sytuacji życiowej, w jakiej znajduje się osoba zawierająca kontrakt, a z drugiej – do form wsparcia, zaproponowanych przez ośrodek. klient otrzymuje jeden egzemplarz kontraktu.

 

Wydanie decyzji

  • Świadczenie z pomocy społecznej przyznawane są w formie decyzji.
  • Wszystkie decyzje o przyznaniu pomocy , a zwłaszcza decyzje o odmowie przyznania pomocy, wydawane są w formie pisemnej.
  • Wyjątek stanowią świadczenia w postaci pracy socjalnej, poradnictwa, itp. – tu pomoc wydawana jest bez konieczności wydawania decyzji.

 

 

Realizacja świadczeń

  • Realizacja świadczeń pieniężnych odbywa się w formie przekazów pocztowych bądź przelewów na konto osobiste, w terminach określonych w decyzji.

Wymagane dokumenty

  • Osoby i rodziny ubiegające się o pomoc z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej są zobowiązane do udokumentowania swojej trudnej sytuacji społeczno-bytowej.
  • Wiąże się to z koniecznością dostarczenia przez osoby ubiegające się o pomoc szeregu różnorodnych zaświadczeń, oświadczeń, itp.
  • Szczegółowych informacji w każdym indywidualnym przypadku udziela właściwy pracownik socjalny w trakcie zgłaszania się o pomoc lub w trakcie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.

ZASIŁEK STAŁY

Zasiłek stały przysługuje:

  • pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej
  • pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeżeli jej dochód jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w  rodzinie

Zasiłek stały nie przysługuje, jeżeli:

  • osoba otrzymuje rentę socjalną
  • osoba otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne
  • osoba otrzymuje dodatek z tytułu samotnego wychowania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania

 

 

Zasiłek stały ustala się w wysokości:

  1. w przypadku osoby samotnie gospodarującej rożnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby
  2. w przypadku osoby w rodzinie – różnicy między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie
  3. kwota zasiłku nie może być wyższa niż 645 złmiesięcznie i nie niższa niż 30 zł miesięcznie  

Zasiłek stały przyznaje się bezterminowo:

  1. w przypadku kiedy mężczyzna ukończył 65 lat a kobieta 60 lat
  2. w przypadku, gdy orzeczenie jest wydane na czas nieokreślony

Zasiłek stały przyznaje się na okres, w przypadku, gdy orzeczenie ma charakter okresowy.

ZASIŁEK OKRESOWY

Zasiłek okresowy przysługuje:

  • osobie samotnie gospodarującej , której dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej
  • rodzinie, której dochód jest niższy od kryterium dochodowego rodziny
  • w szczególnie uzasadnionym przypadku osobie / rodzinie o dochodach przekraczających kryterium może być przyznany zasiłek okresowy pod warunkiem zwrotu całości lub części kwoty zasiłku

Zasiłek okresowy przysługuje, w szczególności ze względu na:

  • długotrwałą chorobę
  • niepełnosprawność
  • bezrobocie
  • możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego

Zasiłek okresowy ustala się w wysokości:

  1. w przypadku osoby samotnie gospodarującej – do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby
  2. w przypadku rodziny – do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny
  3. kwota zasiłku okresowego nie może być niższa niż 20 zł

Okres na jaki jest przyznawany zasiłek okresowy ustala ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.

 

 

ZASIŁEK CELOWY

 Zasiłek celowy przysługuje:

  • osobie / rodzinie, której dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby / rodziny
  • w szczególnie uzasadnionym przypadku osobie / rodzinie o dochodach przekraczajacych kryterium może być przyznany zasiłek celowy – specjalny bezzwrotny

Zasiłek celowy ustala się:

  1. wysokość świadczenia ustalana jest odpowiednio do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Wysokość zasiłku celowego ustalana jest biorąc pod uwagę jedynie najniezbędniejsze potrzeby osoby/rodziny oraz uzależniona jest od środków Ośrodka. Jest przyznawany na miesiąc, w którym wystąpiła konieczność zaspokojenia najniezbędniejszej potrzeby a w szczególności sytuacji w okresie, w którym zachodzi konieczność ponoszenia wydatków na ten cel.